Ένα νέο σχέδιο νόμου μπορεί να έχει συνέπειες για τους παραθεριστές στην Ελλάδα. Θα γεμίζουν σύντομα τα ξενοδοχεία τις πισίνες τους μόνο με θαλασσινό νερό;
Πολλοί Γερμανοί έλκονται κάθε χρόνο από τις παραλίες και τα νησιά της Ελλάδας.
Υπάρχουν αμέτρητα ξενοδοχεία και επιλογές διαμονής στους παραδεισένιους τόπους διακοπών της χώρας: Πισίνες και ένα ολοκληρωμένο πακέτο ξεγνοιασιάς.
Και είναι ακριβώς αυτές οι πισίνες που αποτελούν τώρα το αντικείμενο ενός νέου σχεδίου νόμου. Γιατί προκαλούν εκτεταμένα προβλήματα στον πληθυσμό και τη φύση.
Η Ελλάδα συζητά για τις πισίνες με θαλασσινό νερό: Αυτό είναι το ιστορικό
Πέρυσι, η Αθήνα κατέγραψε τον θερμότερο Ιούνιο από την έναρξη των μετεωρολογικών καταγραφών.
Οι θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της ημέρας ξεπέρασαν κατά πολύ τους 40 βαθμούς Κελσίου και οι νύχτες ξεπέρασαν τους 30 βαθμούς Κελσίου.
Αυτό είχε ήδη οδηγήσει στην απόφαση της ελληνικής πρωτεύουσας να ανοίξει εκ νέου ένα υδραγωγείο ηλικίας σχεδόν δύο χιλιετιών για να εξασφαλίσει την υδροδότηση της πόλης, αναφέρει το Spiegel.de.
Η κατασκευή κατασκευάστηκε στην αρχαιότητα επί Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού (76 έως 138 μ.Χ.). Ήδη έχουν επιβληθεί περιορισμοί ξηρασίας σε πισίνες και κήπους σε ορισμένα σημεία.
Ωστόσο, συζητούνται περαιτέρω μέτρα για την αντιμετώπιση της ολοένα αυξανόμενης ξηρασίας.
Το ολοένα και πιο σπάνιο πόσιμο νερό δεν πρέπει να σπαταλιέται στις πισίνες των ξενοδοχείων.
Γι’ αυτό το ελληνικό κοινοβούλιο εξετάζει αυτή τη στιγμή την ιδέα της χρήσης θαλασσινού νερού ως εναλλακτική λύση, όπως αναφέρει η ελληνική ειδησεογραφική πύλη Greek Reporter.
Ωστόσο, σύμφωνα με την αναπληρώτρια υπουργό Τουρισμού Έλενα Ράπτη, αυτό θα απαιτούσε την άρση των σημερινών εμποδίων για τη χρήση του θαλασσινού νερού.
Το σχέδιο νόμου αντιμετωπίζεται κριτικά: Πιθανές επιπτώσεις στο οικοσύστημα
Ωστόσο, το σχέδιο έχει και ορισμένους επικριτές. Ο Ηλίας Νόκας είναι ένας από αυτούς. Είναι ο διευθυντής Υδατικών Πόρων Νοτίου Αιγαίου και τόνισε στο Greek Reporter ένα σημείο ιδιαίτερα.
Πρέπει να διασφαλιστεί ότι το νερό της πισίνας αυτής θα αποχλωριωθεί πριν διοχετευτεί πίσω στον ωκεανό. Και αυτό γιατί πρέπει να προστεθεί χλώριο και στο αλμυρό νερό της πισίνας για λόγους υγιεινής.
Το χλώριο στη θάλασσα μπορεί να βλάψει το οικοσύστημα του ωκεανού.
Το νερό της πισίνας που διαρρέει ή διαφεύγει από διαρροές αποτελεί παρόμοιο πρόβλημα για τα φυτά και τις γεωργικές εκτάσεις, καθώς η υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη γονιμότητα του εδάφους.
Επιπλέον, ο Nokas δεν θεωρεί τις πισίνες ως το κύριο πρόβλημα για την ξηρασία: «Ακόμη και σε νησιά με πολλές πισίνες, όπως η Πάρος και η Μύκονος, οι πισίνες δεν καταναλώνουν πάνω από το 6% των υδάτινων πόρων».
Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα θα πρέπει να βρει τρόπο να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Ενόψει των καύσωνων ρεκόρ και των καταστροφικών δασικών πυρκαγιών, δύσκολα μπορεί να αποκλειστεί ότι τα μέτρα αυτά θα μπορούσαν να έχουν αντίκτυπο και στον τουρισμό.
Ήδη πέρυσι εισήχθη ένας κλιματικός φόρος.
