Τι απέγινε το σχέδιο της ΕΕ να καταργήσει την αλλαγή της ώρας;

Αυτό το Σαββατοκύριακο σηματοδοτεί, για άλλη μια φορά, την αλλαγή των ρολογιών σε όλη την Ευρώπη – αλλά η ΕΕ είχε στην πραγματικότητα καταλήξει σε ένα σχέδιο για τον τερματισμό αυτής της πρακτικής το 2019. Τι συνέβη λοιπόν;

Το πρωί της Κυριακής 26 Μαρτίου, οι άνθρωποι σε όλη την Ευρώπη θα γυρίσουν το ρολόι κατά μία ώρα μπροστά, καθώς οι χώρες θα περάσουν στη θερινή ώρα.

Για τους επόμενους έξι μήνες, θα σκοτεινιάζει αργότερα, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι θα χάσουν μια ώρα ύπνου το πρωί της Κυριακής.

Αλλά αυτό δεν έπρεπε να αλλάξει; Τι απέγινε η ιδέα που κυκλοφόρησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση πριν από μερικά χρόνια να μην υπάρχουν πλέον εποχιακές αλλαγές της ώρας;

Η πιο επιτυχημένη δημόσια διαβούλευση

Το 2018, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκίνησε δημόσια διαβούλευση ζητώντας από τους πολίτες να μάθουν τι γνώμη έχουν για την κατάργηση των αλλαγών της ώρας.

Ήταν η πιο επιτυχημένη διαβούλευση της ΕΕ που έγινε ποτέ: συμμετείχαν 4,6 εκατομμύρια άνθρωποι, που σε ορισμένες περιπτώσεις αντιπροσωπεύουν σημαντικό μέρος του εθνικού πληθυσμού (3,79% για τη Γερμανία και 2,94% για την Αυστρία).

Οι πολίτες δήλωσαν με συντριπτική πλειοψηφία ότι επιθυμούν να σταματήσει η μετακίνηση του ρολογιού προς τα πίσω και προς τα εμπρός κάθε έξι μήνες – στην πραγματικότητα, το 84% των ερωτηθέντων συμφώνησε με την πρόταση.

Οι αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, συμπεριλαμβανομένης της διατάραξης του ύπνου, η έλλειψη εξοικονόμησης ενέργειας και η αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων ήταν οι πιο συνηθισμένοι λόγοι που δικαιολογούσαν την ιδέα.

Σε αυτή τη βάση, το 2018 η Επιτροπή πρότεινε νομοθεσία για τον τερματισμό της εποχικής αλλαγής του ρολογιού.

Αυτό έπρεπε να εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από τις εθνικές κυβερνήσεις που εκπροσωπούνται στο Συμβούλιο της ΕΕ.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2019 υποστήριξε την πρόταση με μεγάλη πλειοψηφία προτείνοντας να καταργηθούν οι αλλαγές ώρας το 2021.

Όμως οι κυβερνήσεις της ΕΕ δεν μπόρεσαν να καταλήξουν σε συμφωνία.

Θα πρέπει να γίνει κανόνας η θερινή ή η χειμερινή ώρα; Πώς θα συντονιστεί η αλλαγή μεταξύ των γειτονικών χωρών για να αποφευχθεί ένα συνονθύλευμα διαφορετικών ζωνών ώρας; Και ποιος θα ωφεληθεί περισσότερο;

Το Brexit και η πανδημία μπήκαν επίσης στη μέση. Με το Ηνωμένο Βασίλειο να αποχωρεί από το μπλοκ και να είναι απίθανο να ακολουθήσει τους νέους κανόνες της ΕΕ, η κατάργηση της αλλαγής ώρας θα άφηνε τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας και τη Βόρεια Ιρλανδία σε διαφορετικές ζώνες ώρας για το μισό χρόνο.

Σε ορισμένες χώρες, η υποστήριξη για την ιδέα ήταν επίσης ισχνή – στην Κύπρο, την Ελλάδα και τη Μάλτα λιγότεροι από τους μισούς συμμετέχοντες στη διαβούλευση συμφώνησαν.

Η τελευταία φορά που το θέμα συζητήθηκε στο Συμβούλιο της ΕΕ ήταν τον Δεκέμβριο του 2019.

Οι χώρες κάλεσαν τότε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εκπονήσει “εκτίμηση επιπτώσεων” της πρότασης προτού μπορέσει να αποφασίσει. Στη συνέχεια χτύπησε το Covid-19 και η πανδημία επισκίασε τη συζήτηση.

Γιατί αλλάζει η ώρα;

Οι αλλαγές της ώρας, που έχουν υιοθετηθεί από περίπου 70 χώρες, έχουν μακρά ιστορία.

Η θερινή ώρα (DST) εισήχθη σε αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου για την εξοικονόμηση ενέργειας με την καθυστέρηση της ενεργοποίησης των φώτων το βράδυ.

Οι ρυθμίσεις εγκαταλείφθηκαν μετά τους πολέμους, αλλά αναβίωσαν τη δεκαετία του 1970 για την αντιμετώπιση της πετρελαϊκής κρίσης.

Η Ιταλία εισήγαγε τη θερινή ώρα το 1966, η Ελλάδα το 1971, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία το 1972, η Ισπανία το 1974 και η Γαλλία το 1976.

Από το 2001, μια οδηγία της ΕΕ υποχρεώνει τα κράτη μέλη της ΕΕ να μεταφέρουν το ρολόι κατά μία ώρα μπροστά την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου και πίσω την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου.

Νωρίτερα, στη δεκαετία του 1990, οι χώρες άλλαζαν την ώρα σε διαφορετικές ημερομηνίες, με επιπλοκές για τις μεταφορές, τις επικοινωνίες και το διασυνοριακό εμπόριο.

Σήμερα όμως το σύστημα εξασφαλίζει πραγματικά εξοικονόμηση ενέργειας;

Αρκετές εκτιμήσεις έχουν διαπιστώσει ότι τα οφέλη είναι “οριακά”. Μια μελέτη εκτιμά την εξοικονόμηση ενέργειας μεταξύ 0,5% και 2,5%, ανάλογα και με τη γεωγραφία, το κλίμα, τους οικονομικούς και πολιτιστικούς παράγοντες της χώρας.

Σε γενικές γραμμές, φαίνεται ότι οι νότιες χώρες επωφελούνται περισσότερο, αν και τα κέρδη ενδεχομένως μειώνονται από τις τεχνολογικές εξελίξεις, όπως οι ενεργειακά αποδοτικές συσκευές.

Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει μόνο ένας παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη και τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν σε ορισμένες χώρες δεν ισχύουν απαραίτητα και για άλλες.

Τι θα γίνει στη συνέχεια;

Η συζήτηση σχετικά με τις εποχικές αλλαγές της ώρας αναζωπυρώθηκε κάπως λόγω της ενεργειακής κρίσης.

Τον Μάρτιο του 2022, η Γερουσία των ΗΠΑ ψήφισε νομοσχέδιο για τη μονιμοποίηση της θερινής ώρας από το επόμενο έτος.

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, δημοσιεύματα στα ιταλικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι η συζήτηση θα μπορούσε να επαναληφθεί και στην ΕΕ.

Ωστόσο, εκπρόσωπος του Συμβουλίου της ΕΕ δήλωσε πρόσφατα ότι δεν υπάρχει κάτι νέο στην ημερήσια διάταξη.

“Το Συμβούλιο δεν έχει ακόμη διαμορφώσει τη θέση του σχετικά με την πρόταση της Επιτροπής”, ανέφερε σε ηλεκτρονικό μήνυμα.

Φαίνεται επομένως πιθανό ότι οι Ευρωπαίοι θα συνεχίσουν να αλλάζουν την ώρα για λίγο καιρό.

Το 2023, η μετάβαση στη θερινή ώρα γίνεται στις 3 τα ξημερώματα της Κυριακής 26 Μαρτίου, όταν τα ρολόγια μετακινούνται κατά μία ώρα μπροστά.

GRland – Μην μαθαίνεις τα νέα τελευταίος!

Κάνε Like στη σελίδα μας στο Facebook και ενημερώσου πρώτος για όλες τις τελευταίες εξελίξεις. Έγκαιρη, έγκυρη και ανεξάρτητη ενημέρωση. Όλες οι τελευταίες Ειδήσεις από τη Γερμανία, την Ελλάδα και τον κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

Δείτε επίσης