Ο Ρόμπερτ Κοχ ήταν γιατρός, γερμανικής καταγωγής, ο οποίος υπήρξε ένας από τους θεμελιωτές της μικροβιολογίας.
Ήταν εκείνος που ανακάλυψε τον βάκιλο, το βακτήριο που προκαλεί τη φυματίωση καθώς και το δονάκιο της χολέρας.
Επιπρόσθετα, ο Ρόμπερτ Κοχ τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσιολογίας – Ιατρικής το 1905 για την ανακάλυψη του σχετικά με τη φυματίωση, μια ασθένεια που ήταν και είναι μια από τις εκτεταμένες και θανατηφόρους νόσους παγκοσμίως.
Τα πρώτα χρόνια του Ρόμπερτ Κοχ
Ο Ρόμπερτ Κοχ γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου του 1843 στο χωριό Κλάουσταλ, στο Ανόβερο. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Γοτίγγης, απ΄όπου πήρε και πτυχίο το 1866.
Στη συνέχεια, εργαζόταν ως γιατρός σε διάφορες πόλεις και ύστερα από βραχυχρόνια υπηρεσία ως στρατιωτικός γιατρός στον Γαλλοπρωσικό πόλεμο, και ως χειρουργός στην πόλη Βόλσταϊν της Πρωσίας.
Κατόπιν, δημιούργησε εκεί ένα μικρό εργαστήριο. Στο εργαστήριο του, ο εξοπλισμός του περιελάμβανε : ένα μικροσκόπιο, ένα μικροτόμο καθώς επίσης και ένα αυτοσχέδιο επωαστικό κλίβανο.
Ωστόσο, το αρχικό στάδιο της μελέτης του υπήρξαν τα φύκια και στη συνέχεια ακολούθησαν τα παθογόνα μικρόβια.
Η ανακάλυψη του βάκιλου
Ο Ρόμπερτ Κοχ στις 24 Μαρτίου του 1882 ανακοίνωσε στη Φυσιολογική Εταιρεία του Βερολίνου την ανακάλυψη του βάκιλου της φυματίωσης με μία ιστορική ομιλία.
Ωστόσο, η ανταπόκριση από τους συναδέρφους του δεν ήταν η αναμενόμενη. Όπως αναφέρει και ο Τόμας Γκέτς στο βιβλίο του : «δεν υπήρξαν ούτε χειροκροτήματα, ούτε ψίθυροι, ούτε διάλογος».
Υπήρξε πληθώρα ατόμων που τον συνεχάρηκαν. Επιπρόσθετα, και εκείνοι που έσπευσαν να έρθουν σε επαφή με το υλικό της παρουσίασης αλλά η πλειοψηφία δεν είχε αποφασίσει.
Η στήριξη στην πρόταση του Ρόμπερτ Κοχ δεν ήρθε από τον κλάδο της ιατρικής αλλά από τον τύπο και συγκεκριμένα από τους New York Times.
Ωστόσο, ο Ρόμπερτ Κοχ δεν έμεινε αδρανής. Κατά την ίδια περίοδο, ασχολήθηκε άμεσα με τη χολέρα, η οποία αποτελούσε μάστιγα στην Αίγυπτο και στην Ινδία.
Το 1884 ο Ρόμπερτ Κοχ ταξίδεψε στην Ινδία όπου πραγματοποίησε και ολοκλήρωσε τις έρευνες του για το μικρόβιο της χολέρας και τη μετάδοσή της με το πόσιμο νερό , την τροφή καθώς και την ενδυμασία.
Την ίδια χρονιά, επιστρέφοντας στην Γερμανία έφερε μαζί του το δονάκιο της χολέρας αλλά και μια σημαντική επιστημονική νίκη για την χώρα.
Όπως ήταν φυσικό, τιμήθηκε με ακροάσεις , με παράσημο καθώς και με μια επιχορήγηση 1.000.000 μάρκων για τις μελλοντικές του επιστημονικές έρευνες.
Από τη δόξα στην αντίφαση
Ο Ρόμπερτ Κοχ το 1890 ήταν στο απόγειο της φήμης του καθώς πολλές φορές αποτελούσε τον ήρωα-πρωταγωνιστή σε έντυπα της εποχής, με απεικονίσεις που θύμιζαν τη μορφή του Αγίου Γεωργίου.
Σύγχρονες αναπαραστάσεις της εποχής με το Ρόμπερτ Κοχ να καταπατά το «φίδι» της φυματίωσης. Ωστόσο, από την πλευρά του Γερμανού επιστήμονα υπήρχαν υπαινιγμοί για την ανακάλυψη του φαρμάκου χωρίς κάποια επίσημη επιβεβαίωση.
Στο μυαλό του Κοχ βρισκόταν έντονα η ιδέα να καταφέρει να ξεπεράσει τονΛουί Παστέρ , γεγονός που πυροδοτούσε ακόμα περισσότερο την ανάγκη του για δόξα και για αναγνώριση.
Ο Ρόμπερτ Κοχ έπεισε τον εαυτό του ότι ήταν κοντά στην ανακάλυψη του φαρμάκου, αν και ο μηχανισμός της ασθένειας σε συνδυασμό με τα μέσα της εποχής δεν επέτρεπαν άμεσο ιατρικό αποτέλεσμα.
Προτεραιότητα είχε η ανακάλυψη της πενικιλίνης και έπειτα της στρεπτομυκίνης, του αντιβιωτικού που εν τέλει το 1946 θα αποτελούσε τη θεραπεία. Ωστόσο, ο Κοχ το 1890 παρουσίασε με ελάχιστες λεπτομέρειες τη θεραπεία της φυματίωσης.
Η Φυματίνη
Ο Ρόμπερτ Κοχ έδωσε σε διαθεσιμότητα τη φυματίνη σε επιλεγμένους γιατρούς και νοσοκομεία, χωρίς όμως καμία αναφορά για τη δοσολογία ή τη μεθοδολογία.
Παράλληλα, ασκούσε ιδιαίτερες πιέσεις για τη δημιουργία ενός ινστιτούτου με σκοπό τη μελέτη και την παραγωγή του φαρμάκου. Για το διάστημα των έξι χρόνων τα έσοδα θα ανήκαν στον Κοχ.
Ο πειρασμός όμως ήταν μεγάλος καθώς τα έσοδα ξεπερνούσαν τα 4,5 εκατομμύρια μάρκα ετησίως. Ο Ρόμπερτ Κοχ απέκτησε τη μεγαλύτερη διάκριση της χώρας αλλά οι διαπραγματεύσεις σύντομα πάγωσαν.
Οι συνάδερφοι του Κοχ χορηγούσαν τη φυματίνη σε ασθενείς χωρίς καθοδήγηση. Η ιατρική κοινότητα διέθετε ένα φάρμακο ενός μεγαλοφυούς επιστήμονα, χωρίς όμως πληροφορίες για τη φύση του.
Στα τέλη του 1890 ήρθε στη δημοσιότητα μια έκθεση σύμφωνα με την οποία μόνο 28 περιπτώσεις λήψης θεραπείας είχαν ιαθεί. Ο συνολικός αριθμός των περιστατικών της έρευνας ανέρχονταν στις 2.172.
Ως φυσικό επακόλουθο ήταν η αποκάλυψη της σύστασης του φαρμάκου από τον Ρόμπερτ Κοχ. Πιο συγκεκριμένα, η καλλιέργεια του βακίλου σε εκχύλισμα γλυκερίνης.
Η αποκάλυψη αυτή έφερε αναντίρρητα έντονες αντιδράσεις από την ιατρική κοινότητα καθώς και χαρακτηρισμούς που οδήγησαν σε έντονη κατακραυγή.
Ο Ρόμπερτ κατέφυγε στην Αίγυπτο και επέστεψε ύστερα από τρεις μήνες για να αναλάβει τη θέση του διευθυντή ενός νέου ινστιτούτου. Η φήμη του Κοχ δεν ανέρρωσε από το φιάσκο της φυματίνης.
Προσωπική ζωή του Ρόμπερτ Κοχ
Ο Ρόμπερτ Κοχ είχε τελέσει δυο γάμους. Ο πρώτος γάμος ήταν με την Έμα Φρατς, με την οποία απέκτησε και μια κόρη. Ο δεύτερος γάμος του ήταν με την ηθοποιό Χεντβιγκ Φράιμπεργκ.
Ο Ρόμπερτ Κοχ πεθαίνει στις 27 Μαϊου του 1910 από καρδιακή προσβολή.
Το ομοσπονδιακό ινστιτούτο της Γερμανίας για τις μολυσματικές ασθένειες που παρακολουθεί την επιδημία του κορωνοϊού, για λογαριασμό του υπουργείου Υγείας φέρει έως σήμερα το όνομά του, συμβολική τιμή στην πρωτοποριακή του έρευνα.
Ο δρ. Κοχ έθεσε τέσσερα (4) κριτήρια (γνωστά ευρέως ως κριτήρια του Κοχ), σύμφωνα με τα οποία μία ασθένεια οφείλεται σε παθογόνο μικροοργανισμό, είναι δηλαδή λοιμώδης.
Σύμφωνα με αυτά τα κριτήρια, ο παθογόνος μικροοργανισμός θα πρέπει:
- να είναι παρών πάντοτε, σε κάθε περίπτωση και φάση της ασθένειας
- πρέπει να είναι ανιχνεύσιμος στους ιστούς ή στα υγρά ασθενών ή στον οργανισμό ατόμων που πέθαναν από την ασθένεια αυτή
- να μπορεί να απομονωθεί και να καλλιεργηθεί στο εργαστήριο σε αμιγή καλλιέργεια (culture)
- να μπορεί να προκαλέσει την ίδια ασθένεια σε υγιή πειραματόζωα, αλλά και να απομονωθεί ξανά από αυτά
Η φυματίωση σήμερα
Περίπου το 1/3 του πληθυσμού στον κόσμο έχει έρθει σε επαφή με το βακτήριο της φυματίωσης. Κάθε χρόνο στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 500 περιστατικά φυματίωσης.
Στη σημερινή εποχή η φυματίωση είναι ένα θεραπεύσιμο νόσημα. Ανησυχία στην ιατρική κοινότητα επιφέρει ο εφησυχασμός αλλά και οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην πρόσβαση , στη θεραπεία των ευάλωτων κυρίως πληθυσμών.
Πηγή: MAXMAG
GRland – Μην μαθαίνεις τα νέα τελευταίος!
Κάνε Like στη σελίδα μας στο Facebook και ενημερώσου πρώτος για όλες τις τελευταίες εξελίξεις. Έγκαιρη, έγκυρη και ανεξάρτητη ενημέρωση. Όλες οι τελευταίες Ειδήσεις από τη Γερμανία, την Ελλάδα και τον κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
