Πτώσεις βράχων και καιρικό χάος: Γεωλόγος εξηγεί τι συμβαίνει στις Άλπεις

Η κλιματική αλλαγή είναι ιδιαίτερα αισθητή στις Άλπεις. Ένας γεωλόγος από το Μόναχο πιστεύει ότι θα κοστίσει στην οικονομία και τον τουρισμό δισεκατομμύρια…

Ο Απρίλιος ξεκίνησε με καιρικό χάος στις Άλπεις του Νοτίου Τιρόλου και της Ελβετίας. Στο Ζερμάτ, μια χιονοστιβάδα σκότωσε τουλάχιστον τρεις λάτρεις των χειμερινών σπορ.

Παράλληλα, οι έντονες βροχοπτώσεις προκάλεσαν κατολισθήσεις και καταπτώσεις βράχων στο Νότιο Τιρόλο.

Στο Lahn, ένας ογκόλιθος έπεσε πάνω σε ένα ξυλουργείο. Ένας άλλος ογκόλιθος χτύπησε τον αυτοκινητόδρομο Άλπεις-Αδριατική κοντά στο Ούντινε.

Τέτοιες αναφορές εγείρουν το ερώτημα: πόσο άσχημα είναι τα πράγματα στις Άλπεις;

Ο γεωλόγος των Άλπεων και συνταξιούχος καθηγητής Helmut Heinisch από το Μόναχο παρατηρεί τα ψηλά βουνά από τη δεκαετία του 1970 και εξακολουθεί να παραδίδει μαθήματα σχετικά με το θέμα στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ενηλίκων του Μονάχου.

Λέει ότι οι καιρικές συνθήκες στις Άλπεις ήταν ήδη ανώμαλες το Πάσχα.

Σε γενικές γραμμές, ωστόσο, μπορεί να υποτεθεί ότι τέτοιου είδους καταπτώσεις βράχων θα γίνονται συχνότερες στο μέλλον ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής: ένας κίνδυνος για τους κατοίκους της περιοχής και για τους δρόμους μεταφοράς.

Για χρόνια, οι κατασκευές στα θέρετρα χειμερινών σπορ γίνονταν χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι κόκκινες ζώνες στους χάρτες γεωκινδύνων, λέει ο εμπειρογνώμονας.

Ακριβώς επειδή και οι άλλοι δήμοι είχαν κάνει το ίδιο. Σύμφωνα με το σύνθημα: “Τίποτα δεν θα συμβεί”.

“Οι Άλπεις έχουν εδώ και καιρό υπερεκμεταλλευτεί”, λέει ο Heinisch. Η επέκταση που έχει πραγματοποιηθεί εκεί είναι ένα έγκλημα κατά της φύσης.

Η κλιματική αλλαγή προκαλεί προβλήματα στις Άλπεις: Το ορεινό δάσος πεθαίνει

Ο λόγος για τις πτώσεις βράχων είναι η μείωση του μόνιμου παγετού: το μόνιμα παγωμένο νερό συγκολλάει τους ογκόλιθους μεταξύ τους.

Όταν ξεπαγώνει, δεν υπάρχει πλέον καμία πρόσφυση, οι μάζες των βράχων χαλαρώνουν και πέφτουν στην κοιλάδα

. Ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής, το όριο του μόνιμου πάγου μετακινείται όλο και πιο πάνω, λέει ο Heinisch.

Κανονικά, η περιοχή του μόνιμου παγετού αρχίζει στη σκιερή πλευρά περίπου στα 2700 μέτρα και στην ηλιόλουστη πλευρά στα 2400 μέτρα- κάτω από το όριο, ο πάγος ξεπαγώνει το καλοκαίρι, ενώ πάνω από αυτό υπάρχει πάντα παγετός.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι το ορεινό δάσος, το οποίο προστάτευε τις κοιλάδες από τις χιονοστιβάδες, πεθαίνει.

Επιπλέον, η έλλειψη ενός σταθεροποιητικού ριζικού συστήματος οδηγεί συχνά σε πλημμύρες κατά τη διάρκεια ισχυρών βροχοπτώσεων.

Ο εμπειρογνώμονας πιστεύει ότι η κλιματική αλλαγή θα κοστίσει δισεκατομμύρια στην οικονομία και τον τουρισμό. Αφενός λόγω των μέτρων ασφαλείας που θα χρειαστούν και αφετέρου λόγω της μείωσης του τουρισμού.

Η μόνιμη επέκταση των κέντρων χειμερινών σπορ δεν είναι ανοησία μόνο από γεωλογική άποψη, αλλά και από οικονομική άποψη: οι αναβατήρες και οι πίστες χρηματοδοτούνται από δάνεια, και αν κάποια στιγμή οι άνθρωποι δεν θέλουν πλέον να κάνουν σκι επειδή το δάσος πρασινίζει δεξιά και αριστερά, οι δήμοι θα μείνουν με τους αναβατήρες και τα χρέη, λέει ο Heinisch.

Helmut Heinisch: “Αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει πολύ νωρίτερα”

Είναι όμως δυνατόν να προστατευθούν πλήρως οι Άλπεις από τις πτώσεις βράχων; Θεωρητικά, θα ήταν εφικτό, λέει ο Heinisch.

Τα βουνά θα μπορούσαν να καρφωθούν με βραχώδεις άγκυρες και τοίχους αντιστήριξης από σκυρόδεμα – κάτι που ήδη συμβαίνει σε ορισμένα σημεία.

“Αρκεί να κοιτάξετε τον αυτοκινητόδρομο Brenner για να δείτε πόσο καρφωμένα είναι ήδη τα βουνά εκεί”.

Στην Ελβετία υπάρχουν ήδη φωτεινοί σηματοδότες για κατολισθήσεις: αν η κίνηση μιας πλαγιάς ξεπεράσει ένα κρίσιμο επίπεδο, οι δρόμοι κλείνουν, τα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής απενεργοποιούνται και η κοινότητα προειδοποιείται.

Τέτοια φανάρια θα είχαν νόημα και σε ορισμένες περιοχές της Γερμανίας ή της Αυστρίας, αλλά θα ήταν πολύ ακριβά.

Επιπλέον, πρόσφατα υπήρξαν αυθόρμητες εκροές μικρής κλίμακας που είναι δύσκολο να προβλεφθούν. “Θα έπρεπε να καλωδιώσεις ολόκληρη την Αυστρία”.

Όσον αφορά την εξασφάλιση των Άλπεων, οι άνθρωποι κάνουν ήδη ό,τι μπορούν ούτως ή άλλως, λέει ο Heinisch. Θεωρεί θετικό το γεγονός ότι υπάρχουν όλο και περισσότερες σήραγγες.

Η βασική σήραγγα Brenner κατασκευάζεται επιτέλους. “Αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει πολύ νωρίτερα”.

Τη δεκαετία του 1970, θυμάται ο Heinisch, το έργο σχεδιαζόταν ήδη σε ορισμένους κύκλους.

GRland.info – Μην μαθαίνεις τα νέα τελευταίος!