Η Γερμανία εισάγει από την 1η Μαΐου 2025 ένα νέο, αυστηρότερο νομοθετικό πλαίσιο για τον κάδο βιοαποβλήτων, με στόχο να μειωθεί η μόλυνση του περιεχομένου του καφέ κάδου από πλαστικά και άλλα ακατάλληλα υλικά…
Η νέα νομοθεσία ορίζει ως ανώτατο επιτρεπτό ποσοστό “ξένων υλικών” μόλις το 1%, ενώ σήμερα το ποσοστό αυτό είναι πολύ υψηλότερο.
Η παραβίαση των κανόνων μπορεί να επιφέρει πρόστιμα έως και 2.500 ευρώ.
Στο στόχαστρο οι σακούλες από “βιοπλαστικό”
Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στις σακούλες από βιοαποδομήσιμα πλαστικά, οι οποίες παρά τις διαφημίσεις περί “φιλικότητας στο περιβάλλον”, απαγορεύονται σε πολλές πόλεις και δήμους.
Η απαγόρευση ισχύει ακόμα κι όταν οι σακούλες φέρουν σήμανση πιστοποίησης κομποστοποίησης.
Όπως επισημαίνει η Υπηρεσία Διαχείρισης Απορριμμάτων του Κίτσιγκεν: «Παρά την ενημέρωση εδώ και χρόνια, οι σακούλες συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται.
Οι έλεγχοι δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει πλήρης συμμόρφωση».
Παραπλανητικές ετικέτες και προβλήματα στις εγκαταστάσεις κομποστοποίησης
Σύμφωνα με τις καταναλωτικές ενώσεις, οι κατασκευαστές παραπλανούν το κοινό με όρους όπως “κομποστοποιήσιμη” και “βιοαποδομήσιμη”, δημιουργώντας την εντύπωση ότι οι σακούλες αυτές επιτρέπεται να απορρίπτονται στον καφέ κάδο. Στην πράξη, όμως, αυτό δεν ισχύει.
Οι λόγοι είναι πολλοί:
Πρώτον, οι εγκαταστάσεις κομποστοποίησης δεν λειτουργούν υπό εργαστηριακές συνθήκες. Πολλές σακούλες χρειάζονται έως και 12 εβδομάδες για να διασπαστούν – χρόνος που οι περισσότερες εγκαταστάσεις δεν διαθέτουν.
Δεύτερον, οι σακούλες αυτές συχνά περιέχουν ορυκτά πλαστικά και δεν αποσυντίθενται πλήρως, αφήνοντας μικροπλαστικά στο περιβάλλον.
Τρίτον, δεν διαφέρουν εμφανισιακά από τις συμβατικές πλαστικές σακούλες και επομένως απομακρύνονται στον προδιαχωρισμό των απορριμμάτων, ανεξάρτητα από την ετικέτα.
Οι παραγωγοί υπερασπίζονται τις σακούλες – αλλά οι δήμοι τις απορρίπτουν
Η πρωτοβουλία INAK (Φυσική Κυκλική Οικονομία), που εκπροσωπεί κατασκευαστές και φορείς διαχείρισης αποβλήτων, τονίζει ότι οι βιοαποδομήσιμες σακούλες είναι θεσμικά εγκεκριμένες σύμφωνα με τη γερμανική βιοαπορριμματική νομοθεσία, υπό τον όρο ότι ο εκάστοτε δήμος δεν έχει διαφορετική πολιτική.
Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα: Πολλοί δήμοι και κοινότητες –σύμφωνα με έρευνα της Καταναλωτικής Ένωσης Βάδης-Βυρτεμβέργης– έχουν απαγορεύσει τη χρήση τέτοιων σακουλών, ανεξάρτητα από το αν αυτές φέρουν την έγκριση.
Οι καταναλωτές, επομένως, μένουν μετέωροι, καθώς η νομοθεσία δεν είναι παντού ενιαία.
Η INAK αντιδρά στους ισχυρισμούς περί παραπλάνησης, υποστηρίζοντας ότι οι σακούλες με πιστοποίηση DINplus αποσυντίθενται πλήρως σε έξι εβδομάδες και δεν αφήνουν ίχνη μικροπλαστικών.
Ωστόσο, οι φορείς διαχείρισης απορριμμάτων επιμένουν ότι οι σακούλες προκαλούν σοβαρά προβλήματα στα εργοστάσια κομποστοποίησης.
Τι ισχύει για το σπίτι και τι να προσέξετε
Οι σακούλες βιοπλαστικού δεν επιτρέπονται ούτε στον οικιακό κομποστοποιητή, αφού δεν δημιουργούν χούμο και δεν αποδομούνται πλήρως, σύμφωνα με τους καταναλωτικούς φορείς.
Αντίθετα, καλό είναι οι πολίτες να χρησιμοποιούν χάρτινες σακούλες ή εφημερίδες για τη συλλογή των υπολειμμάτων.
Όσοι συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τις πράσινες “κομποστοποιήσιμες” σακούλες, κινδυνεύουν να μείνει η καφέ τους κάδος αδειανός, καθώς οι υπηρεσίες αποκομιδής αρνούνται να την αδειάσουν, θεωρώντας ότι περιέχει κοινά πλαστικά.
Καμπάνια για πιο καθαρό και ξεκάθαρο σύστημα σήμανσης
Η Καταναλωτική Ένωση ζητά νέο ενιαίο και κατανοητό σύστημα σήμανσης, ώστε οι πολίτες να γνωρίζουν ποιες σακούλες επιτρέπονται και ποιες όχι.
Οι περισσότερες διαθέσιμες σακούλες στην αγορά δεν πληρούν τις απαιτούμενες προδιαγραφές, ενώ οι λίγες κατάλληλες δεν ξεχωρίζουν εύκολα, ακόμα και από έμπειρους καταναλωτές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι κριτικές καταναλωτών σε online πλατφόρμες: «Πολύ καλές σακούλες για όσους νοιάζονται για το περιβάλλον», γράφει αγοραστής, χωρίς να γνωρίζει ότι η υπηρεσία αποκομιδής δεν τις αποδέχεται καν.
Άλλος σχολιάζει: «Πρέπει να βάλουμε αυτοκόλλητο πάνω στον κάδο, γιατί νομίζουν ότι είναι πλαστική σακούλα».
Η σύγχυση είναι εμφανής και απαιτείται νομοθετική παρέμβαση.