Πού «πήγαν», οι τηλεφωνικοί θάλαμοι, οι παιδικές χαρές από ατσάλι ξύλο και χαλίκι, τα κασετόφωνα και οι βιντεοκασέτες;
Είναι αλήθεια πως η ζωή κυλάει γρήγορα… Τόσο, που μερικές φορές δεν συνειδητοποιείς καν πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα…
Ειδικά με την τεχνολογία, στην οποία όλοι προσαρμοζόμαστε γρήγορα και δεν παρατηρούμε καν πώς αλλάζει καθημερινά πράγματα που κάναμε παλιά.
Μικρά καθημερινά πράγματα, όπως οι χειρόγραφες επιστολές, ή οι τηλεφωνικοί θάλαμοι, που ήταν απολύτως φυσιολογικά πριν από μια 20ετία (και βάλε), τώρα είναι ανύπαρκτα.
Ποια είναι αυτά; Ποια πράγματα ήταν μέρος της ζωής τη δεκαετία του ’80-’90 ακόμη και του 2.000 αλλά σπάνια τα συναντούμε τώρα;
«Παιδικές χαρές από ατσάλι, ξύλο και χαλίκι»
Παιδικές χαρές με μεταλλικές τσουλήθρες που έμοιαζαν με λιωμένο ατσάλι το καλοκαίρι και καίγανε από τον ήλιο.
Κάποιοι θυμούνται ως παιδιά να είναι στην παιδική χαρά κάνοντας τραμπάλα και γύρω-γύρω όλοι.
«Τα καταστήματα ενοικίασης βίντεο»
Πολλοί ήμασταν μέλη σίγουρα σε ένα, μπορεί και σε δυο διαφορετικά video club που πηγαίναμε για να νοικιάσουμε ταινίες και μας ήξεραν ακόμα και τα ράφια.
Ειδικά όταν ήταν να νοικιάσουμε ταινίες για σαββατοκύριακο (τουλάχιστον 4) και τρέχαμε να τις προλάβουμε όλες για να μην πληρώσουμε καθυστέρηση την Δεύτερα.
«Ενσύρματα τηλέφωνα»
Μιλάμε για εκείνες τις υπέροχες συσκευές με το στρογγυλό καντράν που έκανες 2 λεπτά για να πάρεις έναν αριθμό και όταν δεν ήταν καλή η σύνδεση έπαιρνες το μηδέν.
Πέρα από το γεγονός ότι ήταν όμορφες συσκευές, είχαν και ένα μεγάλο καλώδιο που ήταν ο τέλειος τρόπος να απασχολείς τα χέρια σου εάν το τηλεφώνημα είχε διάρκεια.
Εκείνα τα τηλέφωνα δεν είχαν αναγνώριση κλήσεις, αντίθετα σε κάποιες περιπτώσεις είχαν δίπλα έναν τηλεφωνητή με κασέτα.
«Και τηλεφωνικοί κατάλογοι»
Πριν μια 20ετία (και βάλε) υπήρχαν ακόμη οι τηλεφωνικοί κατάλογοι για την αναζήτηση οποιουδήποτε τηλεφώνου χρειαζόσουν… Ακόμη για να κάνεις φάρσες σε όσους έβρισκες να έχουν περίεργα επίθετα.
Αλλά υπήρχε και μία άλλη συνήθεια να γράφεις τα τηλέφωνα σε τηλεφωνική ατζέντα την όποια βέβαια, δεν χρησιμοποιούσες συχνά, με αποτέλεσμα να μαθαίνεις όλους τους βασικούς αριθμούς απ’ έξω.
«Δημόσιοι τηλεφωνικοί θάλαμοι»
Την εποχή που το κινητό τηλέφωνο δεν ήταν δεδομένο για κανέναν, όλοι είχαν στις τσέπες τους κέρματα, για την περίπτωση που θα χρειαζόταν να κάνουν ένα τηλεφώνημα.
«Τα αυτοκίνητα είχαν αναπτήρες και τασάκια»
Όλα τα αυτοκίνητα τη δεκαετία του ‘80 είχαν αναπτήρα και τασάκι και σχεδόν όλα έναν οδηγό που κάπνιζε.
Πλέον αυτό είναι μία παλιά ανάμνηση και το κάπνισμα τείνει να γίνει μία παλιά συνήθεια, και καλώς γιατί μιλάμε για κάτι με πολύ βλαβερές επιπτώσεις για τον οργανισμό.
«Δισκέτες»
Κάποιοι μπορεί να θυμούνται τις δισκέτες και τους πρώτους υπολογιστές. Μπορεί στα συρτάρια κάποιων να έχει ξεμείνει καμία δισκέτα με αρχεία που δεν θυμάται και δεν πρόκειται να ανοίξει πότε ξανά.
«Φορητές συσκευές αναπαραγωγής κασετών και CD»
Τα αγαπημένα walkman με τις κασέτες που οι παλιότεροι, γράφαμε είτε από δίσκους και CD, είτε από το ραδιόφωνο, με τον φόβο ότι ο παράγωγος θα μιλήσει επάνω στο τραγούδι και με το άγχος να προλάβουμε να πατήσουμε STOP πριν ξεκινήσει το επόμενο τραγούδι ή πέσουν διαφημίσεις.
«Γράφοντας γράμματα»
Χειρόγραφες επιστολές… Ποιος μπορεί να θυμηθεί την τελευταία φορά που έγραψε ή έλαβε μία με το ταχυδρομείο.
«Την Ικανότητα να δίνεις προσοχή»
Η φανατική ανάγνωση βιβλίων, εφημερίδων και περιοδικών, συγκαταλέγεται στα πράγματα που σπανίζουν, καθώς τα μέσα κοινωνική δικτύωσης και το διαδίκτυο, έχουν κάνει πιο εύκολη την πρόσβαση στην πληροφορία, χωρίς αυτό να σημαίνει και πρόσβαση στη γνώση.
Ήταν οι δεκαετίες του ‘80 και του ΄90 οι καλύτερες; Μπορεί και όχι, αλλά σίγουρα ήταν πιο ανθρώπινες, πιο ρομαντικές και πιο αληθινές.
Πηγή: theissue.gr
GRland – Μην μαθαίνεις τα νέα τελευταίος!
Κάνε Like στη σελίδα μας στο Facebook και ενημερώσου πρώτος για όλες τις τελευταίες εξελίξεις. Έγκαιρη, έγκυρη και ανεξάρτητη ενημέρωση. Όλες οι τελευταίες Ειδήσεις από τη Γερμανία, την Ελλάδα και τον κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
