Τα γερμανικά πολιτικά κόμματα αναφέρονται συχνά με βάση τα αντιπροσωπευτικά τους χρώματα, τα οποία καθορίζουν την ονομασία μιας κυβέρνησης συνασπισμού. Παρακάτω παρατίθενται τα χρώματα των κορυφαίων κομμάτων για να μπορείτε να τα ξεχωρίζετε.
Ο τρικομματικός συνασπισμός της Γερμανίας του «φωτεινού σηματοδότη» κατέρρευσε και οι νέες εκλογές θα μπορούσαν να φέρουν μια «μαυροκόκκινη» κυβέρνηση, ενώ μια συμμαχία «Τζαμάικα» ή «βατόμουρο» θεωρείται εξαιρετικά απίθανη.
Μπερδεύεστε; Ακολουθεί ένα σκονάκι για τη χρωματιστή κομματική πολιτική της Γερμανίας, καθώς η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης οδεύει προς την ψηφοφορία της 23ης Φεβρουαρίου.
Κάθε γερμανικό κόμμα συνδέεται παραδοσιακά με ένα χρώμα και οι εθνικές σημαίες και άλλες εικόνες χρησιμοποιούνται συνήθως ως συντομογραφία για τους πιθανούς αστερισμούς.
Ακολουθούν τα κυριότερα κόμματα της Γερμανίας, τα χρώματά τους, οι ηγέτες τους και το τι πρεσβεύουν.
Κόκκινο: Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD)
Το κεντροαριστερό κόμμα του δοκιμαζόμενου καγκελάριου Όλαφ Σολτς, 66 ετών, είναι το παλαιότερο κόμμα της Γερμανίας με καταγωγή από μια εργατική ένωση που ιδρύθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1800.
Βασικά αιτήματά του είναι οι δίκαιοι μισθοί, οι συντάξεις και οι κοινωνικές παροχές, ενώ το σύμβολό του είναι ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.
Το SPD υπερηφανεύεται για την εναντίωση των αρχών του στους Ναζί πριν απαγορευτεί και τα μέλη του εξοριστούν.
Οι παραδόσεις του κόμματος λένε επίσης ότι ο διάλογος με τη Μόσχα και όχι η αντιπαράθεση συνέβαλε στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Διάσημοι πρώην καγκελάριοι του SPD είναι ο Βίλι Μπραντ και ο Χέλμουτ Σμιτ.
Μαύρο: Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU)
Το κύριο συντηρητικό κόμμα της Γερμανίας, του οποίου ηγείται πλέον ο πρώην δικηγόρος επιχειρήσεων Friedrich Merz, 69 ετών, θέτει ως προτεραιότητες την ενίσχυση της οικονομίας, τον νόμο και την τάξη και τις παραδοσιακές «οικογενειακές αξίες».
Ο Merz έχει ορκιστεί να οδηγήσει το κόμμα πίσω στις παραδοσιακές του ρίζες, μακριά από την πιο κεντρώα πορεία που χάραξε η Άνγκελα Μέρκελ.
Το CDU έχει υπερασπιστεί τους ισχυρούς δεσμούς με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ.
Ο Merz έχει επίσης ορκιστεί να αντιταχθεί στην παράτυπη μετανάστευση και να επαναφέρει την πυρηνική ενέργεια, η οποία καταργήθηκε σταδιακά υπό τη Μέρκελ.
Το CDU βρίσκεται σε μόνιμη συμμαχία με τη Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU) της Βαυαρίας, της οποίας ηγείται ο φιλόδοξος Markus Soeder.
Στους εξέχοντες πρώην καγκελάριους του CDU περιλαμβάνονται ο πρώτος ηγέτης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Κόνραντ Αντενάουερ και ο Χέλμουτ Κολ, ο οποίος ονομάστηκε πατέρας της επανένωσης της Γερμανίας το 1990.
Κίτρινο: Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (FDP)
Το FDP, το οποίο προωθεί φιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές και μικρή κυβέρνηση, ήταν επί μακρόν το κυριότερο «τρίτο κόμμα» της Γερμανίας και είχε βασικό ρόλο στην οικοδόμηση και την πτώση κυβερνήσεων.
Ο ηγέτης του, ο πρώην υπουργός Οικονομικών Christian Lindner, 45 ετών, προκάλεσε την κυβερνητική κρίση που κορυφώθηκε όταν ο Scholz τον απέπεμψε στις αρχές Νοεμβρίου.
Η αναταραχή θύμισε μια κρίση του 1982, όταν το FDP άλλαξε στρατόπεδο, ρίχνοντας τον Σμιτ, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Κολ.
Το FDP χλευάζεται μερικές φορές ως το κόμμα των πλουσίων για το αίτημά του για χαμηλούς φόρους, αλλά θεωρεί τον εαυτό του ως φύλακα κατά της κυβερνητικής υπερβολής και της γραφειοκρατίας.
Πράσινο: Συμμαχία 90/Οι Πράσινοι
Οι Πράσινοι προέκυψαν από το περιβαλλοντικό, αντιπυρηνικό και φιλειρηνικό κίνημα διαμαρτυρίας των δεκαετιών του 1970 και 80.
Οι πρώτοι βουλευτές τους σόκαραν τη νηφάλια Μπούντεσταγκ όταν εμφανίστηκαν με πλεκτά πουλόβερ και έβαλαν τα πόδια τους στα έδρανα.
Αλλά το κόμμα έχει έκτοτε εισέλθει σταθερά στο κυρίαρχο ρεύμα και τάσσεται υπέρ της ισχυρής στρατιωτικής υποστήριξης της Ουκρανίας έναντι της Ρωσίας.
Η σημερινή συμμαχία οικοδομήθηκε το 1993 με ομάδες ακτιβιστών από την πρώην κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία.
Ο αντικαγκελάριος Ρόμπερτ Χάμπεκ, 55 ετών, είναι ο κορυφαίος εκλογικός υποψήφιος των Πρασίνων, που είναι επίσης το κόμμα της υπουργού Εξωτερικών Ανναλένα Μπάερμποκ.
Μπλε: Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD)
Το ακροδεξιό κόμμα ξεκίνησε πριν από μια δεκαετία ως ένα ευρωσκεπτικιστικό περιθωριακό κόμμα, αλλά έκτοτε έχει υιοθετήσει μια σφοδρή αντιμεταναστευτική και αντιισλαμική ατζέντα.
Καταφέρθηκε εναντίον της απόφασης της Μέρκελ το 2015 να επιτρέψει την είσοδο σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο μετανάστες, πολλοί από τους οποίους προέρχονταν από την εμπόλεμη Συρία.
Ορισμένα βασικά στελέχη του AfD έχουν χρησιμοποιήσει φράσεις της ναζιστικής εποχής και η εγχώρια υπηρεσία ασφαλείας θεωρεί τμήματα του κόμματος ως εξτρεμιστική ομάδα, τροφοδοτώντας τις φωνές για την απαγόρευσή του.
Με κορυφαία υποψήφια την Άλις Βάιντελ, 45 ετών, το AfD συγκεντρώνει ποσοστά κοντά στο 20%, γεγονός που το καθιστά το δεύτερο ισχυρότερο κόμμα, με τη μεγαλύτερη υποστήριξη στο πρώην κομμουνιστικό ανατολικό τμήμα.
Όλα τα άλλα κόμματα έχουν δεσμευτεί σε ένα «τείχος προστασίας» κατά του AfD και έχουν δεσμευτεί να μην συνεργαστούν μαζί του.
Οι πολιτικοί του AfD τείνουν να αμφισβητούν την κλιματική αλλαγή, έχουν θέσεις υπέρ της Μόσχας και υποστηρίζουν τον Ντόναλντ Τραμπ.
Βιολετί: Συμμαχία Sahra Wagenknecht (BSW)
Ένα άλλο περιθωριακό κόμμα που σημειώνει μεγάλα κέρδη είναι το νεοεισερχόμενο σκληρά αριστερό κόμμα BSW, το οποίο σχηματίστηκε όταν η επικεφαλής του Sahra Wagenknecht, 55 ετών, εγκατέλειψε το ακροαριστερό κόμμα Die Linke.
Η Wagenknecht, τακτική τηλεπαρουσιάστρια χωρίς κυβερνητική εμπειρία, μεγάλωσε στην πρώην κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία.
Προωθεί αντικαπιταλιστικές απόψεις, αντιτίθεται στο ΝΑΤΟ και τις αμερικανικές βάσεις στη Γερμανία και εκφράζει απόψεις φιλικές προς τη Μόσχα.
Έχει επίσης ταχθεί κατά της μετανάστευσης και αποκαλεί τον εαυτό της «αριστερό συντηρητικό», ενώ φέτος προσχώρησε σε κυβερνητικούς συνασπισμούς σε δύο ανατολικά κρατίδια.
Πολύχρωμοι συνασπισμοί στη Γερμανία
Ο αποτυχημένος κόκκινο-κίτρινος-πράσινος συνασπισμός του Scholz ονομάστηκε κυβέρνηση «φωτεινού σηματοδότη».
Η Γερμανία το 2017 παραλίγο να αποκτήσει έναν μαύρο-κίτρινο-πράσινο συνασπισμό «Τζαμάικα», προτού το FDP αποχωρήσει από τις διερευνητικές συνομιλίες.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η Γερμανία θα μπορούσε το επόμενο διάστημα να οδηγηθεί σε έναν «μαυροκόκκινο» μεγάλο συνασπισμό υπό την ηγεσία του CDU με το SPD.
Εάν το FDP προσχωρήσει, τα χρώματά του θα ταιριάζουν με το εθνικό πρότυπο, δημιουργώντας έναν συνασπισμό «Γερμανία».
Αν αντ’ αυτού προσχωρήσουν οι Πράσινοι, αυτό θα δημιουργούσε έναν μαύρο-κόκκινο-πράσινο συνασπισμό «Κένυα», μια διάταξη που έχει παρατηρηθεί σε ορισμένα ανατολικά κρατίδια.
Επίσης, σε επίπεδο κρατιδίων πρόσφατα, αλλά εξαιρετικά απίθανο σε εθνικό επίπεδο, είναι μια μαύρο-κόκκινη-βιολετί συμμαχία του CDU, του SPD και του BSW, που ονομάστηκε συνασπισμός «βατόμουρο».
