Η “Οδύσσεια” επιστροφής στη Γερμανία με γνωστή αεροπορική εταιρεία
Οι περισσότεροι ομογενείς περιμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία τις γιορτές του Πάσχα και των Χριστουγέννων ή τις καλοκαιρινές διακοπές μας για να επισκεφτούμε την Ελλάδα, να επιστρέψουμε στις ιδιαίτερες πατρίδες μας και να σμίξουμε με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Στιγμές ανεκτίμητες, τις οποίες κουβαλάμε μαζί μας στην επιστροφή, δίνοντας μας όρεξη και κουράγιο για την συνέχεια και προσμονή για την επόμενη φορά.
Τι γίνεται όμως όταν η εμπειρία του πολυπόθητου ταξιδιού καταλήγει σε τραγελαφικές καταστάσεις, με αδιανόητες καθυστερήσεις πτήσεων, χαμένες βαλίτσες, παράξενες πρακτικές, ανεπαρκείς δικαιολογίες και τη δημιουργία μιας αίσθησης απαξίωσης ότι οι άνθρωποι αξίζουν όσο το εισιτήριο τους;
Ποιος θα μας ”αποζημιώσει” και θα μας προστατέψει από τέτοιες καταστάσεις οι οποίες συχνά πυκνά προκύπτουν, αλλά σπάνια βλέπουν το φως της δημοσιότητας, καταστρέφοντας την εμπειρία του ταξιδιού και αφήνοντας μια πικρή γεύση επιστροφής στην καθημερινότητα;
Μια τέτοια εμπειρία απίστευτης ταλαιπωρίας καταγγέλλει στο GRland.info η κυρία Σ.Σ. Το περιστατικό αφορά την πτήση FR1147 της Ryanair, κατά την επιστροφή της από Θεσσαλονίκη προς Βερολίνο (μέσω Ανόβερου), στις 19 Απριλίου 2022.
Ακολουθεί η περιγραφή των γεγονότων της 19ης Απριλίου όπως τα βίωσε η κυρία Σ.Σ.:
Έχω κλείσει εισιτήριο με Ryanair για Βερολίνο πέντε μέρες πριν, και ετοιμάζω βαλίτσα δυο μέρες πριν για να είμαι έτοιμη, ώστε να μην αγχώνομαι τελευταία στιγμή, καθώς το εισιτήριο δεν ήταν και τόσο φτηνό για low-cost και δεν θέλω να ρισκάρω και χρειαστεί να πληρώσω επιπλέον χρήματα αλλά και για να μην χάσω την πτήση και ξεμείνω στη Θεσσαλονίκη, μέχρι να βρω εισιτήριο σε μια λογική τιμή.
Φορτώνω, ζυγίζω, ξεφορτώνω κτλ μέχρι τα 20 κιλά λάδια, τυριά, τσίπουρα, καφέδες, βιβλία κτλ, μιας και έρχονται και γιορτές, αλλά και με την ευκαιρία που έχω, μιας και έκλεισα και βαλίτσα καμιά τριανταριά ευρώ επιπλέον, να πάρω και κάτι απαραίτητο που δεν μπορώ σε νορμάλ συνθήκες.
Η πτήση λοιπόν… FR1147 στις 19 Απριλίου εν έτει 2022 παρακαλώ, όπου οι άνθρωποι έχουν μερικές φορές την αξία του εισιτηρίου τους.
Ώρα αναχώρησης 21:05.
Το πρωί έρχεται email ότι πρέπει να είμαι στο αεροδρόμιο δυο ώρες πριν, λόγω των μέτρων ασφαλείας.
Είμαι και εγώ λοιπόν, ως συνεπής επιβάτης-πελάτης, από τις 18:30 στο αεροδρόμιο για να προλάβω να παραδώσω βαλίτσα και με την ησυχία μου να βρω την πύλη κλπ…
Κάποια στιγμή βλέπω στις ανακοινώσεις ότι η πτήση έχει καθυστέρηση, χωρίς να ανακοινωθεί μέχρι πότε. Ωχ, σκέφτομαι: Για να δούμε τι μας περιμένει! Αλλά ας μην είμαστε απαισιόδοξοι.
Η ώρα περνάει και καμιά ανακοίνωση.
Κατά τις 23,00 βλέπω ότι στις 22:30 ώρα Ελλάδος είχε έρθει ένα email όπου ζητούν συγνώμη για την καθυστέρηση και λένε ότι αν καθυστερήσει η πτήση για περισσότερο από 2 ώρες, μπορείτε να μεταβείτε σε άλλη πτήση της Ryanair δωρεάν (βάσει διαθεσιμότητας θέσεων), είτε στο ίδιο είτε σε διαφορετικό αεροδρόμιο αναχώρησης/προορισμού που εξυπηρετεί η Ryanair.
Το σκέφτομαι, αλλά λέω πως δεν μπορεί, θα φύγει. Θα είναι μια αυτόματη κίνηση της εταιρίας. Η ώρα όμως περνάει και αρχίζω να πεινάω, να διψάω, να εξαντλούμαι και να ανησυχώ.
Αρχίζω να θυμάμαι όλες αυτές τις περιπτώσεις που έχω δει με την Ryanair, όπου κοπέλες κλαίγανε, γιαγιάδες να λιποθυμούν και λοιπούς να βρίζουν και να ωρύονται γιατί κάτι στραβό τους βρήκαν και έχασαν την πτήση τους, και σκέφτομαι πόσες φορές έχω πει στον εαυτό μου να αποφεύγω την Ryanair για να μην βρεθώ σε μια τέτοια θέση.
Τελικά στις 23:30 περίπου μας λένε να επιβιβαστούμε. “Επιτέλους!” λέω και παίρνω θέση στην ουρά.
Αφού επιβιβαστήκαμε και βρήκαμε τις θέσεις μας, μας ανακοινώνουν ότι το αεροπλάνο θα πάει Ανόβερο και από κει με λεωφορείο στο Βερολίνο.
Ε έχω πάθει σοκ. Τι είναι αυτό τώρα; Αυτοαεροπειρατεία;
Αφού επικράτησε ένας πανικός, ακούω κάποιον να λέει ότι το αεροδρόμιο του Βερολίνου κλείνει στις 12 τα μεσάνυχτα και μάλλον γι’αυτό συμβαίνει αυτό.
Ε, καλά! είναι δυνατόν να κλείνει διεθνές αεροδρόμιο και αυτό του Ανόβερου να μην κλείνει; Και αν είναι έτσι, δεν το ήξερε η Ryanair; Τι έκανε γι’αυτό;
Μετά από δυο λεπτά έχει αρχίσει και βράζει το αεροπλάνο και εκτοξεύονται ύβρεις από παντού. Μας λένε τότε επιπλέον ότι όποιος δεν θέλει μπορεί να κατέβει από το αεροπλάνο, αλλά θα χάσει το εισιτήριό του και ότι η ευκαιρία που είχε να αλλάξει το εισιτήριό του χάθηκε από τη στιγμή που ανέβηκε στο αεροπλάνο και ότι θα έπρεπε να το είχε κάνει όταν του ήρθε το email της εταιρίας.
Αρχίζω να φωνάζω ότι δεν θα καθίσω και ότι θα μείνω όρθια στο ταξίδι, ότι δεν μας δώσανε ούτε ένα μπουκαλάκι νερό τόσες ώρες και ότι ούτε τα ζώα δεν τα μεταχειρίζονται έτσι και ένα σωρό άλλα.
Βλέπω καμιά δεκαπενταριά επιβάτες να κατεβαίνουν από το αεροπλάνο βρίζοντας και λέω: να κατέβω;
Αλλά σκέφτομαι: Και η βαλίτσα; Θα την βρω; Που; Μήπως πάει στο Ανόβερο και ποιος την βρίσκει μετά; Αυτοί δεν υπολογίζουν τους ανθρώπους, θα νοιαστούν για μια βαλίτσα;
Και άσε που έχασα όλη την ημέρα μου περιμένοντας. Θα βρω άλλο εισιτήριο; Πόσο θα κοστίζει; Πότε;
Άρχισα να έχω ταχυπαλμίες από την όλη ταραχή και εξάντληση και σκεφτόμουν ότι τα χάπια μου τα έχω στη βαλίτσα και ότι πρέπει να ηρεμίσω και να πάω όπου πάει η βαλίτσα τελικά σαν βαλίτσα και εγώ.
Άσε που αναρωτιόμουν και για το αν η βαλίτσα ήταν στο ίδιο αεροπλάνο και όχι σε κάποιο που έφυγε για Βερολίνο και άντε να την βρεις.
Και ποιόν να ρωτήσεις; Αυτοί όλο ναι λέγανε.
Σκεφτόμουν και παράλληλα ότι και αυτοί μόνο υπάλληλοι είναι και έτσι συγκράτησα τον εαυτό μου σιγά-σιγά, καθώς και με την εξάντληση που είχα, δεν μου έβγαινε ο τσαμπουκάς.
Μετά από τρείς ώρες, αφού φτάσαμε Ανόβερο, πάω για την βαλίτσα. Καμία πληροφορία πουθενά. Άγχος και κει. περιμένω και βλέπω να έρχονται κι άλλοι και κάπως ησυχάζω.
Μετά από δέκα λεπτά ακούω μια ανακοίνωση ότι οι βαλίτσες θα έρθουν σε 40 λεπτά. Ε; Σαράντα λεπτά; Από που θα τις φέρετε βρε παιδιά;
Μήπως σε σαράντα λεπτά θα μας πείτε ότι δεν ήρθαν οι βαλίτσες; Και εντωμεταξύ καμία πληροφορία για το λεωφορείο.
Μήπως θα πρέπει να βρούμε εμείς λεωφορείο; Που; Θα μας περιμένει κάποιο λεωφορείο; Που; Ξέρουν ότι κάποιοι περιμένουν βαλίτσα; Θα μας περιμένουν;
Κανείς δεν ξέρει να απαντήσει, κανείς δεν λέει κάτι. Λέω να καθίσω κάπου αλλά δεν έχει πουθενά καρέκλα. Τίποτα! Στο όρθιο λοιπόν, αναβάλλοντας το άγχος για μετά την βαλίτσα.
Αφού λοιπόν μετά από 40 λεπτά άρχισαν να έρχονται οι βαλίτσες, βγήκα από την διανοητική αφασία και στην οποία είχα πέσει και αφού την βρήκα επιτέλους, ξεκίνησα για το προαναφερόμενο αμφιβόλου υπάρξεως λεωφορείο, το οποίο τελικά ήταν εκεί μπροστά αλλά ήταν αδύνατο να το δει κάποιος από εκεί που είμασταν, γιατί αν έβγαινες δεν ξανάμπαινες.
Τέσσερις παρά ξεκινάμε. Στο δρόμο μια ηλικιωμένη κυρία λιποθυμά, προφανώς από την ταλαιπωρία. Κάνουμε στάση 10 λεπτά.
Ευτυχώς είχε τον σύζυγός της μαζί, ο οποίος την βοηθά και την συνεφέρνει. Σκέφτομαι ότι η καημένη αν ήταν μόνη της, ίσως και να μην την είχε προσέξει κανείς ότι λιποθύμησε και ότι μπορεί να συνέβαινε τίποτα χειρότερο.
Μετά από μισή ώρα περίπου ξαναλιποθυμά και δεν λέει να συνέλθει, Πανικός.
Ο οδηγός να έχει αγχωθεί κι αυτός ο καημένος. Σταματάει και με τον άντρα της την βγάζουν σηκωτή και αφού την ξάπλωσαν και της δώσανε τις πρώτες βοήθειες συνήλθε.
Μετά από λίγη ώρα, αφού ένοιωσε σίγουρη ότι μπορεί να συνεχίσει το ταξίδι και ότι δεν χρειάζεται ασθενοφόρο, συνεχίσαμε το ταξίδι και κατά τις εφτά περίπου είμασταν στο αεροδρόμιο του Βερολίνου, το οποίο φυσικά είχε ανοίξει.
Και αναρωτιέμαι: Δεν θα μπορούσαν να μας βγάλουν μια πτήση στις 4 το πρωί για παράδειγμα και να φτάσουμε στο Βερολίνο το πρωί χωρίς όλη αυτή την ταλαιπωρία;
Ε, μα! Δεν ξέρω τι να σκεφτώ!
Τέλος πάντων. Έφτασα κυριολεκτικά πτώμα στο σπίτι και ως συνήθως, μετά από λίγη ώρα έχω ησυχάσει και αισθάνομαι απόλυτη ηρεμία επιτέλους και σκέφτομαι ότι, ενώ σε όλο το ταξίδι έλεγα ότι δεν θέλω να ξανακούσω για Ryanair, τώρα δεν με νοιάζει τίποτα και ότι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα, γιατί θα ξανάρθει το πρόβλημα στην επόμενη πτήση της Ryanair.
Ναι! Και αν με ρωτάτε αν θα ξανακλείσω εισιτήριο με την Ryanair, ε λοιπόν, θα πω ψέματα αν πω πως όχι, επειδή ταξιδεύω συχνά. Θα το σκεφτώ όμως πολύ καλά και τουλάχιστον να μην είναι για επιστροφή βράδυ και με βαλίτσα.
Τα στοιχεία της κυρίας Σ.Σ. παραμένουν στην διάθεση του GRland.info.
Εάν είχατε ή έχετε στο μέλλον κάποια παρόμοια εμπειρία μη διστάσετε να την μοιραστείτε μαζί μας.
Κεντρική φωτογραφία αρχείου
Μην μαθαίνεις τα νέα τελευταίος!
Κάνε Like στη σελίδα μας στο Facebook και ενημερώσου πρώτος για όλες τις τελευταίες εξελίξεις. Έγκαιρη, έγκυρη και ανεξάρτητη ενημέρωση. Όλες οι τελευταίες Ειδήσεις από τη Γερμανία, την Ελλάδα και τον κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.