Γιατί η γερμανική σημαία είναι μαύρη, κόκκινη και χρυσή;

Οι χαρακτηριστικές μαύρες, κόκκινες και χρυσές λωρίδες της γερμανικής σημαίας χρονολογούνται από τον 19ο αιώνα. Εξετάζουμε την ιστορία γύρω από τα χρώματα, τι αντιπροσωπεύουν και πώς αισθάνονται οι Γερμανοί για τη σημαία τους…

Σε ορισμένες χώρες σε όλο τον κόσμο, η έπαρση της εθνικής σημαίας αποτελεί πηγή χαράς, ενώ σε άλλες συνδέεται με ακροδεξιά κινήματα.

Συνολικά όμως, οι σημαίες των εθνών μπορούν να αντιπροσωπεύουν κάθε είδους πράγματα.

Είναι δίκαιο να πούμε ότι οι Γερμανοί έχουν μια περίπλοκη σχέση με τον πατριωτισμό και τη σημαία τους.

Λόγω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του εθνικοσοσιαλισμού, πολλοί άνθρωποι έχουν αγωνιστεί με τη στάση τους απέναντι σε εθνικά σύμβολα όπως η γερμανική σημαία.

Ωστόσο, αυτά τα συναισθήματα έχουν χαλαρώσει τα τελευταία χρόνια και οι Γερμανοί έχουν αποκτήσει μεγαλύτερη άνεση να υψώνουν τη σημαία, ιδίως σε αθλητικές εκδηλώσεις.

Από πού προέρχεται λοιπόν η γερμανική σημαία και τι αντιπροσωπεύει;

Σύμφωνα με τη γερμανική κυβέρνηση, η ακριβής προέλευση των μαύρων, κόκκινων και χρυσών χρωμάτων δεν είναι σίγουρη.

Αυτό που είναι σαφές είναι ότι τα χρώματα χρησιμοποιήθηκαν από το φιλελεύθερο εθνικό κίνημα του 19ου αιώνα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου κατά την οποία το ζήτημα της γερμανικής ενότητας κυριαρχούσε στην ημερήσια διάταξη.

“Ο πατριωτικός Σύλλογος Γερμανών Φοιτητών που ιδρύθηκε στην Ιένα το 1818 επέλεξε αυτά τα χρώματα πιστεύοντας ότι ήταν τα χρώματα της παλιάς αυτοκρατορίας”, αναφέρει η κυβέρνηση σε ένα άρθρο σχετικά με τα κρατικά σύμβολα.

Υπάρχει κάποια συζήτηση σχετικά με το αν οι μαύρες στολές με κόκκινα στολίδια του Ελεύθερου Σώματος του Lützow από τους απελευθερωτικούς πολέμους (1813-1814) ήταν μέρος αυτής της επιλογής.

Το τρίχρωμο με το μαύρο, το κόκκινο και το χρυσό χρώμα καθιερώθηκε πραγματικά στο Φεστιβάλ του Χάμπαχ το 1832, το οποίο ήταν μια συγκέντρωση περίπου 40.000 φοιτητών και καθηγητών που υποστήριζαν τον φιλελευθερισμό και τη δημοκρατία και τάσσονταν κατά του συντηρητισμού και της λογοκρισίας.

Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του Μαρτίου του 1848 τα κράτη της τότε Γερμανικής Συνομοσπονδίας όρισαν μια σημαία με το μαύρο, το κόκκινο και το χρυσό ως τα επίσημα ομοσπονδιακά χρώματα.

Τα χρώματα αυτά λέγεται ότι αντιπροσώπευαν τον φιλελευθερισμό, τη δημοκρατία και την ένωση μέσω ενός εθνικού κινήματος.

Αλλά αφού η επανάσταση απέτυχε να ενοποιήσει τη Γερμανία, η σημαία εξαφανίστηκε επίσης ως εθνικό σύμβολο.

Νέες χρωματικές επιφάνειες της σημαίας

Μια άλλη σημαία εμφανίστηκε κατά την εποχή της Βορειογερμανικής Συνομοσπονδίας από το 1867 έως το1871.

Ο καγκελάριος Όττο φον Μπίσμαρκ λέγεται ότι διέταξε τη δημιουργία ενός νέου τρίχρωμου χρώματος μαύρο, λευκό και κόκκινο ως σημαία του ναυτικού και του εμπορικού ναυτικού. Υιοθετήθηκε ως εθνική σημαία της Γερμανικής Αυτοκρατορίας το 1892.

Ωστόσο, όταν σχηματίστηκε η Δημοκρατία της Βαϊμάρης το 1918, τα αρχικά χρώματα της σημαίας “Μαύρο-Κόκκινο-Χρυσό” επανήλθαν και υιοθετήθηκαν ως εθνική σημαία.

Το μαύρο, το κόκκινο και το χρυσό αναγνωρίστηκαν ως τα χρώματα του Ράιχ και κατοχυρώθηκαν ως τέτοια στο σύνταγμα.

Στόχος ήταν να υιοθετηθούν οι αξίες της δημοκρατίας, του ρεπουμπλικανισμού και του φιλελευθερισμού σε μια νέα εποχή.

Όμως, έγινε ειδική πρόβλεψη για την εμπορική σημαία, στην οποία επετράπη να παραμείνει μαύρο, λευκό και κόκκινο και να έχει τα χρώματα του Ράιχ στην επάνω εσωτερική γωνία.

“Από αυτόν τον συμβιβασμό έγινε σαφές ότι το ζήτημα της σημαίας ήταν ακόμη άλυτο και παρέμενε στην πολιτική ατζέντα”, αναφέρει η γερμανική κυβέρνηση.

“Εξελίχθηκε σε μια συνεχή διαμάχη που έφερε ακόμη και την πτώση της κυβέρνησης του Ράιχ το 1926”.

Όταν οι Ναζί ήρθαν στην εξουσία τη δεκαετία του 1930, η σημαία άλλαξε και πάλι. Το 1935, σύμφωνα με τον νόμο για τη σημαία του Ράιχ, η σημαία με τη σβάστικα ανακηρύχθηκε εθνική σημαία.

Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1945, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας υιοθέτησε τα παλιά χρώματα της σημαίας από την επανάσταση του 1848 και την περίοδο της Βαϊμάρης.

Το μαύρο, το κόκκινο και το χρυσό έγιναν παγκοσμίως γνωστά ως σημαία της Γερμανίας.

Σύμφωνα με τη γερμανική κυβέρνηση, ένας ομιλητής στο Κοινοβουλευτικό Συμβούλιο δήλωσε: “Η παράδοση του μαύρου, του κόκκινου και του χρυσού είναι … η ενότητα στην ελευθερία.

Αυτή η σημαία θα πρέπει να μας χρησιμεύσει ως σύμβολο ότι η ελευθεριακή ιδέα της προσωπικής ελευθερίας θα πρέπει να είναι ένα από τα θεμέλια του μελλοντικού μας κράτους”.

Τι συνέβη όταν η Γερμανία διαιρέθηκε;

Κατά τη διάρκεια του διαχωρισμού, η Ανατολική Γερμανία διατήρησε το μαύρο, κόκκινο και χρυσό τρίχρωμο, αλλά πρόσθεσε το έμβλημα με το σφυρί και την πυξίδα.

Αλλά μετά την επανένωση, το μαύρο, κόκκινο και χρυσό τρίχρωμο αντιπροσώπευε και πάλι την ενωμένη Γερμανία.

Τα μεσάνυχτα της 3ης Οκτωβρίου 1990, όταν οι δύο χώρες ενώθηκαν για άλλη μια φορά με τη μορφή της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, η σημαία υψώθηκε μπροστά από το κτίριο του Ράιχσταγκ στο Βερολίνο.

GRland – Μην μαθαίνεις τα νέα τελευταίος!