«Περισσότερες ώρες εργασίας και λιγότερες διακοπές»: Αυτή είναι εντολή των Γερμανών εργοδοτών για την μετά την πανδημία εποχή. Το εργοδοτικό Ινστιτούτο της Γερμανικής Οικονομίας (IW) που εδρεύει στην Κολωνία ανακοίνωσε την περασμένη Δευτέρα την πρότασή του για το πως θα ξεπεραστεί η κρίση που αφήνει πίσω του ο κορονοϊός: «Αύξηση του μέσου εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας κατά δύο ώρες και συνολικά πάνω από 10 ημέρες περισσότερη δουλειά τον χρόνο που θα αφαιρεθεί από την άδεια διακοπών» γράφει η γερμανική εφημερίδα WAZ.
«Η υπερεργασία και η αύξηση των υπερωριών έχει στόχο να αφυπνίσει το «αδρανές αναπτυξιακό δυναμικό» λένε κομψά οι Γερμανοί εργοδότες. Τα εθνικά χρέη όλων των χωρών της ΕΕ αυξήθηκαν ραγδαία λόγω των προγραμμάτων βοήθειας στην πανδημίας. Αυτό ήταν καλό για την οικονομία. Αλλά κάποιος πρέπει να πληρώσει το λογαριασμό στο τέλος της ημέρας και να εξοφλήσει το χρέος από τον κορονοϊό» λένε οι Γερμανοί εργοδότες.
Τι ζητούν;
Να αυξηθεί συνολικά ο μέσος εργάσιμος χρόνος κατά 47 δισεκατομμύρια ώρες για τους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης. Ταυτόχρονα πιέζουν για μείωση του ωριαίου κόστους εργασίας που σήμερα στη Γερμανία ανέρχεται σε 3670 ευρώ και στην υπόλοιπη Ευρώπη κυμαίνεται από 4690 ευρώ στη Δανία έως 640 ευρώ στη Βουλγαρία .
«Οι προτάσεις των εργοδοτών για το πώς θα μπορούσε η Γερμανία να εξασφαλίσει την οικονομική και χρηματοοικονομική της σταθερότητα για τα επόμενα χρόνια γίνονται όλο και πιο σκληρές» τονίζει η WAZ. Σύμφωνα με την μελέτη του IW με τίτλο «Αδρανοποιημένο αναπτυξιακό δυναμικό στη γερμανική αγορά εργασίας» με τα δύο αυτά μέτρα η Γερμανία θα επιτύχει σχεδόν 6% υψηλότερη οικονομική παραγωγή μετά από δέκα χρόνια από ό τι είχε προβλεφθεί προηγουμένως.
Την ώρα λοιπόν που η πανδημία αφήνει πίσω της μια τεράστια κρίση και έκρηξη της ανεργίας οι Γερμανοί εργοδότες και οι υποτακτικοί τους στην υπόλοιπη Ευρώπη προσπαθούν να ρίξουν όλα τα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων αλλά και των συνταξιούχων!
«Μετά την πρόταση για αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 68 υπάρχει τώρα μια άλλη ιδέα για την αύξηση της απόδοσης της εργασίας και συνεπώς της βελτίωσης της οικονομικής απόδοσης» σημειώνει το γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο N-tv και προσθέτει : «Με αυτόν τον τρόπο θα μειωθούν τα εθνικά χρέη που προέκυψαν ως αποτέλεσμα της πανδημίας»…
Να πληρώσουν οι πολύ πλούσιοι και όχι οι εργαζόμενοι
Η πρόταση των Γερμανών εργοδοτών έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις μεταξύ των συνδικάτων. «Οι εργαζόμενοι είναι θυμωμένοι με τη μελέτη του ινστιτούτου IW» γράφει η εφημερίδα Kreiszeitung δημοσιεύοντας αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα: «Με αυτά τα μέτρα θα διπλασιαστεί ο αριθμός των εργαζομένων που θα πάσχουν από εξάντληση. Δεν νομίζω ότι το αίτημα για όλο και περισσότερη δουλειά θα έχει θετική επίδραση στην οικονομία. Σε τελική ανάλυση δεν είμαστε μηχανές» γράφει για παράδειγμα ένας γερμανός συνδικαλιστής στο Facebook.
«Λιγότερες διακοπές περισσότερες ώρες εργασίας δουλειά μέχρι τα 68 και όλα αυτά με αυξανόμενες ψυχικές και σωματικές απαιτήσεις για τους εργαζόμενους. Θα πρέπει να ντρέπονται για μια τέτοια πρόταση» γράφει ένας άλλος συνδικαλιστής στα κοινωνικά δίκτυα.
«Να πληρώσουν οι υπερ-πλούσιοι αντί να επιβληθούν περιορισμοί στα δικαιώματα των εργαζομένων» δήλωσε ο επικεφαλής της γερμανικής Αριστεράς στην ομοσπονδιακή Βουλή Ντίτερ Μπαρτς μιλώντας στην «Neue Osnabrücker Zeitung» (NOZ).
«Υπερεργασία και λιγότερες διακοπές για να πληρώσουν οι εργαζόμενοι για την κρίση; Πρόκειται για ένα ταξικό μέτρο που θα θέσει σε κίνδυνο την κοινωνική ειρήνη μετά και τις οδυνηρές συνέπειες της πανδημίας» τόνισε ο Ντίτερ Μπαρτς.
«Είναι αδιανόητο τo επιχειρηματικό λόμπι να προτείνει σοβαρά ότι όλοι πρέπει να θυσιάσουν διακοπές 15 εβδομάδων. Είναι μια πρόταση που σχεδιάστηκε για να υποδουλώσει τους εργαζόμενους και να προστατεύσει το πλουσιότερο 1% από τους φόρους» έγραψε στο twitter η βουλευτίνα της Αριστεράς Κάτια Κίπινγκ.
Οι περισσότεροι οικονομολόγοι επίσης αμφισβητούν έντονα αν οι περισσότερες ώρες εργασίας αυξάνουν πραγματικά την παραγωγικότητα μακροπρόθεσμα. «Δεν πρόκειται να κερδίσουμε πολλά με αυτά τα μέτρα» λέει στην Bild ο Γερμανός οικονομολόγος Λαρς Φελντ.
Αυτή είναι δυστυχώς η επιστροφή στην …κανονικότητα που μας επιφυλάσσουν οι οικονομικοί εγκέφαλοι του Βερολίνου. Οι γνωστές νεοφιλελεύθερες καταστροφικές και αποτυχημένες συνταγές των ισχυρών εργοδοτικών συμφερόντων προκειμένου να μην πειραχτούν τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων.
Να λοιπόν από που προέρχονται οι αντεργατικές επιλογές -που στην Ελλάδα εκφράζονται με την κατάργηση του οκταώρου και τις άλλες νεοφιλελεύθερες συνταγές. Πρόκειται φυσικά για επιλογές που δεν προωθούν τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας – αντιθέτως θα οδηγήσουν σε πιο σκληρή εκμετάλλευση αυτών που ήδη εργάζονται ήδη.
Αντιδρά και ο Πάπας
Οι νεοφιλελεύθερες γερμανικές συνταγές άλλωστε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επιβάλλονται και στην υπόλοιπη Ευρώπη όπως λέει ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στην Business School της Κοπεγχάγης Τόμας Μπίμπριχερ.
«Η εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων ιδεών ιδίως στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στοχεύουν κυρίως στην εξοικονόμηση κοινωνικών δαπανών. Επιπλέον υπάρχει η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου η οποία τείνει να δίνει προτεραιότητα στην ελευθερία του ανταγωνισμού έναντι των δικαιωμάτων των εργαζομένων» τονίζει ο καθηγητής Μπίμπριχερ..
Στα αντεργατικά σχέδια που απεργάζονται οι διάφοροι νέο-φιλελεύθεροι εγκέφαλοι αντέδρασε ακόμη και ο Πάπας Φραγκίσκος. «Εάν οι φτωχοί περιθωριοποιηθούν σαν να είναι ένοχοι για την κατάστασή τους τότε η ίδια η έννοια της δημοκρατίας υπονομεύεται και οποιαδήποτε κοινωνική πολιτική χρεοκοπεί» τόνισε ο Ποντίφηκας σε μήνυμά του.
Προσθέτει μάλιστα ο Πάπας Φραγκίσκος ότι είναι απαραίτητο να εξασφαλίσουμε ένα «μακρόπνοο κοινωνικό μοντέλο ικανό να αντιμετωπίσει τις νέες μορφές φτώχειας που επηρεάζουν τον κόσμο και που θα σηματοδοτήσει καθοριστικά τις επόμενες δεκαετίες».
Του Μιχάλη Ψύλου | www.koutipandoras.gr
Μην μαθαίνεις τα νέα από τη Γερμανία τελευταίος!
Κάνε Like στη σελίδα μας στο Facebook και ενημερώσου πρώτος για όλες τις τελευταίες εξελίξεις. Έγκαιρη, έγκυρη και ανεξάρτητη ενημέρωση. Όλες οι τελευταίες Ειδήσεις από τη Γερμανία, την Ελλάδα και τον κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
