Οι εργοδότες στη Γερμανία θέτουν συχνά αυστηρές προθεσμίες για τη λήψη της ετήσιας άδειας – αλλά μια νέα δικαστική απόφαση αναφέρει ότι οι προθεσμίες αυτές μπορεί να είναι άκυρες εάν οι εργαζόμενοι δεν ενημερώνουν τους εργαζομένους τους για τους κανόνες.
Είτε πρόκειται για μεγάλο φόρτο εργασίας είτε για παρατεταμένη ασθένεια, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι ημέρες άδειας μπορεί να καταλήξουν να μείνουν αχρησιμοποίητες.
Σε πολλές περιπτώσεις, απλώς λήγουν στο τέλος του ημερολογιακού έτους – αλλά υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις στις οποίες δεν θα έπρεπε να λήγουν καθόλου;
Σύμφωνα με μια νέα απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (ECJ) -του ανώτατου δικαστηρίου της ΕΕ- ορισμένοι εργαζόμενοι μπορεί τελικά να δικαιούνται αποζημίωση για τις “ληγμένες” άδειες τους.
Σε μια απόφαση-ορόσημο που βασίστηκε σε μια διαμάχη στη Γερμανία, το (ECJ) δήλωσε ότι οι προθεσμίες για τη λήψη αδειών ισχύουν μόνο από την ημερομηνία κατά την οποία ο εργοδότης ενημερώνει τους εργαζομένους του σχετικά με τους κανόνες.
Αυτό σημαίνει ότι εάν οι εργαζόμενοι δεν γνωρίζουν ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουν την ετήσια άδειά τους εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, οι ημέρες αυτές των διακοπών μπορούν να ληφθούν και μετά την παρέλευση της υποτιθέμενης προθεσμίας.
Η τελευταία απόφαση έρχεται σε συνέχεια παρόμοιας απόφασης του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου Εργασίας της Γερμανίας το 2019, η οποία υποχρέωνε τους εργοδότες να υπενθυμίζουν στους εργαζομένους τους να πάρουν τις άδειές τους πριν αυτές λήξουν.
Το Εργατικό Δικαστήριο ανέφερε ότι οι υπενθυμίσεις θα πρέπει να απευθύνονται απευθείας στον εργαζόμενο εγγράφως και να τον ενημερώνουν ρητά ότι οι ημέρες αδείας του μπορεί να λήξουν εάν ο εργαζόμενος αποφασίσει να μην τις λάβει.
Στην τελευταία εν λόγω υπόθεση, μια υπάλληλος που εργαζόταν σε δικηγορικό γραφείο από το 1996 έως το 2017 ισχυρίστηκε ότι δικαιούται οικονομική αποζημίωση για αρκετές ημέρες άδειας.
Η σύμβασή της της παρείχε δικαίωμα σε 24 ημέρες ετήσιας άδειας, τις οποίες, όπως είπε, δεν μπορούσε να λάβει επί σειρά ετών επειδή είχε πάρα πολλή δουλειά να κάνει.
Στις αρχές Μαρτίου 2012, ο εργοδότης της πιστοποίησε ότι δικαιούται συνολικά 76 ημέρες υπολειπόμενης άδειας από το 2011.
Η άδεια αυτή δεν έληξε στις 31 Μαρτίου 2013 ως συνήθως, επειδή δεν μπόρεσε να τη λάβει “λόγω του μεγάλου φόρτου εργασίας στο γραφείο”, εξηγεί η απόφαση.
Τα επόμενα χρόνια, η εργαζόμενη δεν πήρε και πάλι ολόκληρο το ποσό της ετήσιας άδειας που δικαιούνταν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο εργοδότης δεν της υπενθύμισε να παίρνει τις άδειές της, ούτε της ανέφερε ότι το δικαίωμα στην άδεια θα μπορούσε να χαθεί αν δεν την έπαιρνε.
Οικονομική αποζημίωση στη Γερμανία
Μετά την αποχώρηση της από την εταιρεία τον Ιούλιο του 2017, έλαβε μόλις 3.201,38 ευρώ για 14 ημέρες άδειας που δεν είχε λάβει το 2017.
Σύμφωνα με την εργαζόμενη, τουλάχιστον 101 ακόμη ημέρες άδειας δεν είχαν καταλογιστεί. Με δικαστική αγωγή, απαίτησε πλήρη αποζημίωση για αυτές τις πρόσθετες ημέρες αχρησιμοποίητης άδειας.
Ωστόσο, ο προηγούμενος εργοδότης της υποστήριξε ότι η προθεσμία για τη λήψη των ημερών άδειας είχε λήξει.
Η υπόθεση εκδικάστηκε αρχικά από το εργατικό δικαστήριο του Solingen και στη συνέχεια από το περιφερειακό εργατικό δικαστήριο του Ντίσελντορφ.
Στη συνέχεια κατέληξε ενώπιον του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου Εργασίας, το οποίο ζήτησε από το (ECJ) να γνωμοδοτήσει σχετικά με το κατά πόσον το τριετές ανώτατο όριο της Γερμανίας για τη λήψη ετήσιας άδειας ήταν συμβατό με το ευρωπαϊκό δίκαιο.
Σύμφωνα με το (ECJ), το χρονικό όριο δεν είναι προβληματικό. Ωστόσο, μπορεί να εφαρμοστεί μόνο από την ημερομηνία που ο εργαζόμενος ενημερώνεται για τον κανόνα.
Αυτό σημαίνει ότι, εάν οι εργαζόμενοι δεν γνωρίζουν ότι οι ημέρες άδειάς τους μπορούν να λήξουν, οι ημέρες αυτές μπορούν ακόμη να ληφθούν μετά την παρέλευση του τριετούς χρονικού ορίου.
“Πράγματι, δεδομένου ότι ο εργαζόμενος πρέπει να θεωρείται ως το ασθενέστερο μέρος της σύμβασης εργασίας, το καθήκον να διασφαλίζει ότι το δικαίωμα ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών ασκείται πράγματι δεν θα πρέπει να μετατίθεται εξ ολοκλήρου στον εργαζόμενο”, αναφέρει η απόφαση από το Λουξεμβούργο.
Η πρώην υπάλληλος του δικηγορικού γραφείου είναι πλέον πιθανό να δικαιούται μια παχυλή αποζημίωση από τον προηγούμενο εργοδότη της.
Στη δική του απόφαση, το Ομοσπονδιακό Εργατικό Δικαστήριο δήλωσε ότι η προσφεύγουσα δικαιούται αποζημίωση για 76 ημέρες άδειας σε ποσοστό 228,64 ευρώ ανά ημέρα.
Μην μαθαίνεις τα νέα τελευταίος!
Κάνε Like στη σελίδα μας στο Facebook και ενημερώσου πρώτος για όλες τις τελευταίες εξελίξεις. Έγκαιρη, έγκυρη και ανεξάρτητη ενημέρωση. Όλες οι τελευταίες Ειδήσεις από τη Γερμανία, την Ελλάδα και τον κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
Δείτε επίσης
- Όλα όσα αλλάζουν στη Γερμανία τον Σεπτέμβριο του 2022
- Οι νέοι κανόνες του Covid-19 στη Γερμανία από τον Οκτώβριο
- 12 πράγματα που πρέπει να κάνετε στη Γερμανία μία φορά!
- Τι είναι το γερμανικό Rundfunkbeitrag; Πρέπει να πληρώσω;
- Ζωή στη Γερμανία: Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
- 10 γεγονότα που εξηγούν τη σημασία της γερμανικής γλώσσας
- Γερμανικός οδηγός βιογραφικού σημειώματος (Lebenslauf)
- Πότε πρέπει να ανοίξω τη θέρμανση στη Γερμανία το 2022;
- ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ: Όλα όσα κάνει η Γερμανία για να βοηθήσει τους πολίτες
- Έρχεται το τέλος της χρεωστικής κάρτας EC στη Γερμανία;
